دستکش های نیترلی طبّی و غذایی مقایسه ی دقیق گواهینامه ها و استانداردهای آنها

تفاوت های اصلی دستکش های نیترلی غذایی و پزشکی

‌I. تفاوت های عملکردی اصلی‌

• ‌مواد غذایی:
  • استفاده شده در پردازش مواد غذایی، خدمات غذایی و سناریوهای مشابه (به عنوان مثال، دستکاری گوشت، عملیات نانوایی، یا بخش غذا رستوران).تمرکز بر جلوگیری از آلودگی باکتریایی / چربی مواد غذایی و محافظت از دستان کاربر از مواد خوردنی.
• ‌درجه پزشکی:
  • طراحی شده برای تنظیمات پزشکی، مانند روش های جراحی، معاینات بیمار، یا دستکاری بیماری زا آزمایشگاهی. اولویت بندی مسدود کردن آلودگی متقابل (به عنوان مثال، باکتری ها،ویروس ها) و مقاومت در برابر قرار گرفتن در معرض ضد عفونی کننده ها و داروها.

‌II. مقایسه استانداردهای تولید‌

‌امنیت مواد و مواد شیمیایی‌

• ‌مواد غذایی:
  • به طور معمول PVC، TPE، یا لاستیک نایتریل کم پروتئین برای به حداقل رساندن آلرژی و کاهش هزینه ها.
• ‌مواد پزشکی:
  • اغلب نیتریل هایپوالرژنیک یا لاتکس خالص (غیر پروتئینی) ، با مقاومت بیشتر در برابر مواد شیمیایی (به عنوان مثال، گلوتارالدهید). برخی از دستکش های پزشکی شامل پوشش های تخصصی (به عنوان مثال،روان کننده ها) که ممکن است با مقررات تماس با مواد غذایی مطابقت نداشته باشند.

‌IV. اولویت های حفاظت و قابل جایگزینی‌

• ‌تمرکز بر مواد غذایی:
  • از آلودگی مواد غذایی (به عنوان مثال انتقال میکروب) جلوگیری می کند و بهداشت دست را حفظ می کند.
• ‌تمرکز پزشکی:
  • از انتقال عوامل بیماری زا (به عنوان مثال HIV، HBV) برای محافظت از کارکنان پزشکی و بیماران جلوگیری می کند.
• ‌قابل جایگزینی:
  • دستکش های پزشکی بدون پودر ممکن است به طور موقت جایگزین دستکش های درجه غذایی شوند، اگر با استانداردهای تماس با مواد غذایی مطابقت داشته باشند (به عنوان مثال، بدون افزودنی های ممنوع). با این حال، استفاده طولانی مدت هزینه ممنوع است.

‌V. قیمت گذاری و موقعیت بازار‌

• دستکش های درجه پزشکی با توجه به مواد بسیار خالص (به عنوان مثال نیتریل) و فرآیندهای استریل پیچیده گران تر هستند.
• دستکش های درجه غذایی می توانند از مواد بازیافت شده برای کاهش هزینه ها استفاده کنند اما باید از خطرات مهاجرت مواد سمی جلوگیری کنند.

‌خلاصه‌

تفاوت های اساسی بین دستکش های درجه غذایی و درجه پزشکی درطراحی مبتنی بر برنامهوسختگیری مقررات:

• ‌مواد غذایی: اولویت عدم سمی بودن و ایمنی مواد غذایی.
• ‌دارویی: مراکز ایمنی زیستی، کنترل عفونت و دقت رویه.
  دستکش ها را بر اساس نیازهای عملیاتی خاص انتخاب کنید؛ از استفاده متناوب بدون تأیید اجتناب کنید.